Via Myvatn richting Askja
Ons bezoek aan Myvatn bestaat uit 3 korte maar wel mooie wandelingen. 1)Skutustadagigar, een rondwandeling in een beschermd gebied dat bestaat uit tal van kleine vulkaankraters. 2)Een wandellusje bij Kalfaströnd, klein lusje door een wel zeer mooi lavaveld dat deels in het water staat. 3)Hverfjall een krater die 2500 jaar geleden ontstaan is met omtrek van 3,2Kilometer. De krater is een stevige klim en pittige rondwandeling er boven op, het pittige is de ijzige felle wind die er al enkele dagen staat.
Na de middag verlaten wij Myvatn en steken de pass over naar het geothermische gebied Hverir. Het slaat een beetje tegen daar wij het geothermische gebied hveradalir en hveravellir onlangst bezocht hebben. Tjaa Hveradalir is de max. Na Hverir rijden wij nog een stukje tot het vulkanisch gebied Leirhnjukur. Fantastisch. Wij waren vergeten hoe mooi dat het daar is. Het uitstap rijke dagje eindigen we met nog een ritje van 100 kilometer naar onze volgende slaapplaats, een krater langs de F88.
Na een stevige klim naar de rand van de vulkaankrater en een goed ontbijt gaat de reis verder naar Studlagil. Daar wandelen wij pas in de vroege avond naar toe. Dit door het regenachtige weer maar ook vast en zeker door de massa toeristen dat hier komt en gaat. Tegen de vroege avond wandelen wij naar de schitterende kloof waar we nagenoeg bijna helemaal alleen zijn. Schitterend
De planning om naar Egilsstadir te rijden vandaag wordt een dag opgeschoven. Wij rijden vandaag naar Borgarfjord om voor de laatste keer Puffins te kunnen bewonderen. Dit bij de Hafnarholmi rots waar een heel grote Puffin kolonie komt broeden en of het een grote kolonie is, fantastisch. Zoveel puffins hebben wij nog nooit samen gezien. Wij genieten tussen de buien dan ook van deze kleine gevleugelde clowntjes.
Na een rustig nachtje juist voor het dorpje Bakkagerdi gaat de tocht zoals voorzien naar Egilsstadir voor grote inkopen, een poetsbeurd en spijtig genoeg ook een tankbeurt. We rijden rustig verder en onderweg passeren wij nog bij waterval Hengifoss waar we naar toe wandelen in vrij stormachtige omstandigheden en dan verder naar de F910. Dag massatoerisme, hallo rust en vrijheid zonder bordjes, paaltje en touwtjes waar je moet tussen blijven. Hoe dat gevoel van vrijheid ons bevalt kunnen jullie lezen in het volgende blog bericht
