Na 15 dagen Lofoten komen wij terug op het vaste land via de tsjeldsundbrua “brug” in Gausvik bij Harstad. Die avond slapen wij in Evenes, de meest waanzinnige staanplaats die wij kennen tot nu toe. Hier blijven wij dan ook een dagje staan. Heerlijk genieten, beetje vissen, mooie wandeling, rustig aan doen, zalig. Die nacht van het rustig dagje heb ik weer eens een moeilijke nacht, om 12 uur dan maar effe opstaan, kijk naar buiten. Wat is dat, groene wolkjes, neen, jaaaaa Noorderlicht. Ikke naar buiten met mijn volledige foto garderobe, effe paar test foto’s en ja hoor, er bonk op, weer zalig. Na een uurtje buiten gestaan te hebben terug bedje in, nu slaap ik wel. Na het dagje genieten en nachtje noorderlicht trekken wij weer verder, verder richting Finland. Nu is het weer effe kilometers frette, maar het gaat goed. Die nacht slapen wij op 1.8km van de Finse grens, het voelt ongelooflijk heerlijk aan om terug ergens alleen te staan, dat was de laatste 3 weken wel anders in het Lofoten gebied. De dag erop steken wij de Finse grens over en het is regenachtig weer, om niet te zeggen dat het eigenlijk heel de dag regent. Sirkka? stadje? camping? Wasmachine, yes na 3 weken nog eens een camping met alle faciliteiten, wasmachine, droogkast, douche en zelfs de sauna is in de prijs inbegrepen. Dat zullen ze hier geweten hebben. 3 wasmachines met evenveel droogkasten worden er gedraaid en straks gaan wij nog lekker genieten van een sauna, ok 44 euro, het is niet goedkoop. Maar wij gebruiken die 44 euro dan ook wel helemaal tot de laatste cent op. By the way, het is ondertussen ook nog mooi weer geworden. Na ons dagje camping trekken wij de Levi op waar wij een mooie wandeling maken en blijven staan voor de nacht. De avond start met een prachtige zonsondergang, om dan ’s nachts getrakteerd te worden op ons eerste echt noorderlicht, whooowww. Het is maar een KP2, maar het is toch schitterend, hopen op meer. De dag rijden wij verder het Fins lapland in richting Noord, zo passeren wij Kittila een dorp dat als record houder staat genoteerd om de koudste temperatuur 28 januari 1999 minus 51.5 graden. Outsjjjj, dat willen wij niet meemaken. Die nacht slapen wij op een parking van NP Lemmenjoki om de dag erop een wandeling te gaan maken. De dag erop, en wij gaan op stap een uitgestrekt natuurgebied in naar het topje van berg Joenkielinen 536hm. Heel mooie wandeling door vennen, bossen soms lijkt het wel woud, boven de 400meter zitten wij al boven de boomgrens, schitterend zelfs de regen kan de pret niet bederven. En het meest zalige is dat wij op de wandeling van 16km slechts 2 mensen tegen komen. Dit is fantastisch, die rust. Die rust durven wij wel eens te verwaarlozen, de Noorderlicht koorts steekt weer op, tijd sluipt voorbij en eigenlijk kort onze tijd om het Noorderlicht te zien. Dus, weerbericht controle, waar is het beste weer, dus beste kans om noorderlicht te zien? Kirkenes, ok, 250km Noord. Wij op tijd uit bed en rijden maar, tegen ons tempo is 250km een dagtaak, maar het lukt ons om in de namiddag juist onder Kirkenes een slaapplaats te vinden, schitterend geen lichtvervuiling, zalig. Alles word die avond in gereedheid gebracht, er is een KP3 voorspeld, en ja hoor omstreeks 22uur word het Noorse vuurwerk”Het Noorderlicht” afgestoken, whoouww hier, whouw ginder, whouw zit overal tegen de hemel. Zalig, gewoon zalig. De dag erop bezoeken wij Kirkenes, het is zondag, dus er valt niets te bezoeken dus rijden wij nog een 70km verder langs de Russische grens naar het meest Noordoostelijkste plaatjes van Europa Grense Jakobselv, waar wij de nacht doorbrengen en een fantastische BBQ doen met bezoek van de Noorse grenswacht, eigenlijk 4 vriendelijke militaire die de grens bewaken. Voor zover de jacht op het Noorderlicht, vanaf nu is het voornamelijk richting zuid, Finland, Baltische staten, Polen enz, enz ……
