De nacht van het slechte banden nieuws slapen wij nog in de buurt van Geulmim bij oase Tighmert. De volgende ochtend trekken wij verder richting kust. Onderweg richting Plage Blanche passeren wij nog via een oud fort van het Franse vreemdelingen legioen. Fort Bou Jerif whooowww dat is wel de moeite. Het is wel een ruïne maar zeker de moeite en vooral omdat dit niet in de toeristische boekjes staat. Met als resultaat dat wij het fort echt voor ons alleen hebben. Schitterend gewoon. We zetten de koers verder richting Plage Blanche. Waar wij in de late namiddag via een veel te kleine track geraken, pijp uit. Morgen zien we wel verder.
Morgen is aangebroken rond de middag beslissen wij dan eens om te vertrekken. Plage Blanche is een track waar wij echt hebben naar uitgekeken, en wij weg. Na een paar kilometer, jawel hoor daar staan wij al stil. Vast gereden in het mulle natte zand ter hoogte van de hoogwater lijn. Allé, bandendruk van 7.5 bar naar 3bar , beetje vrijmaken voor de banden en jawel hoor bakkie gaat verder op de track.
Het is continu 4×4 rijden in de lage groep en dit op hoog toerental, het schiet niet op. Het verbruik gaat naar 150 liter/100km, dit moet anders. Probeer meer naar links te gaan, naar de laag water lijn omdat het zand daar veel harder is. Slecht plan, komen in een strook zeer mul nat zand, plops zetten ons 2de keer vast. Wij weten ondertussen wat te doen. Beetje vrijmaken voor de banden, kleine stukjes rijplaat voor de wielen en hops wij terug op track. Beslissen maar op de hoogwater lijn te blijven, daar beneden willen wij echt niet vast rijden met opkomend water.
Al heel snel word duidelijk dat dit lange 40 kilometers gaan worden, het zei zo. Nu wij hadden van Plage Blanche echt wel een ander idee. Wij dachten lekker snel over het zand te razen, een schitterend wit strand. Niet dus, ik vind het erg dit te moeten schrijven. Het is gewoon één grote vuilnisbelt waar wij door rijden. Ongelooflijk, triest om te zien, nog triester om te ervaren. Afval, afval en nog eens afval. Allemaal aangespoeld op het strand. Op Plage Blanche is geen toerisme of recreatie daar is niets, enkel zee en strand. Het is schrijnend gewoon, hier kan ik nog lijnen en regels over verder gaan, maar dat doen wij niet. Na 2 à 3 uurtjes ploeteren komen wij aan een rivier uitloop. Het is laag water dus hij staat droog. Hier verlaten wij het strand en zetten onze track verder boven op de kliffen.
Beneden was het werken voor het machientje. Hierboven is het werken voor de bandjes, stenen, keien, allé kortom het is een zeer trage track. Na een uurtje houden wij het voor bekeken, de rest is voor morgen. Voor het donker wordt krijgen wij nog bezoek van een militair die enkele km verder op post zit. Paspoorten aub, mag het ook een fiches zijn aub? De man blij met onze fiche, dan kan hij het schrijfwerk op zijn postje doen. Wij blij omdat we mogen blijven staan. Wel heel vriendelijk en beleefd.
Dag 2 van de track en wij beginnen er op tijd aan. Althans 9:30 is niet zo op tijd maar allé wij weg. Het is nog 56 kilometer tot einde track en het is stapvoets voortploeteren. Het schiet niet op. We houden na 20 km onze lunchpauze om dan na de middag verder te ploeteren, zo’n traag track. Niet mijn ding. In het achterhoofd steeds bezig zijn met vooral geen broks te rijden. Neen echt niet leuk maar we moeten verder. Passeren cape Draa en verlaten zo de klifs en rijden het binnenland in. Zelfde verhaal, stenig, traag en zoals op de klifs toch mooi, maar genieten zit er niet in, het is werken. Hoe verder wij van zee weg gaan hoe harder de wind gaat waaien, harder en harder. Tja, het is van de woestijn geleden dat wij zo’n harde wind hebben gehad. En dan, 11 km voor einde van de track heeft zich een duin gevormd, eigenlijk een heel duinenveld versperd de track. Hier moeten wij rond maar voor vandaag het is welletjes geweest, zetten bakkie opzij, douchke, eten en slapen.
Dag 3 van track Plage Blanche richting Tan Tan. De wind is wat gaan liggen dus dat maakt het al een beetje aangenamer. Wij passeren zigzaggend door de duin die zich op de route gevormd had en zetten de track verder. Nog geen kilometer verder volgende duinen probleem. We gaan te voet kijken hoe wij hier het best door geraken en kiezen onze route die dan via een ommetje terug op de track blijkt uit te komen. Ook hier komen wij goed door, nog 9km te gaan.
En het gaat traag ontzettend traag. Omstreeks de middag passeren wij nog een oude Ksar die op de route ligt waar toch effe genoten word van de prachtige omgeving. Een Ksar gebouwd op een heuvel. Schitterend en wat wij hier voor van ploeter werk hebben gehad word dan toch weer beloond. De Ksar ligt op 3 kilometer van de grote weg richting Tan Tan. Er word nog even overlegd of wij bij de grote baan links richting woestijn of rechts richting zee gaan. Het wordt rechts richting Tan Tan. Van deze beslissing zullen wij geen spijt krijgen want op het moment van het schrijven van dit blog bericht zagen wij de corona beu al hangen. Maar dat is voor het volgende blog bericht….
