Verkenning van de Baltische staten 2019

Eens Estland binnen hebben wij de tegenslag om ook een paar flinke regen dagen te hebben, zo valt ons bezoekje aan Tallinn wel een beetje in het water. Maar zijn er wel van overtuigd dat Tallinn een mooi oud stadscentrum heeft. Na 6 dagen Estland houden wij het voor bekeken, Estland heeft mijn hart niet kunnen bekoren. Misschien dat de weergoden hier voor iets tussen zitten, wie zal het zeggen. Wij moeten alvast verder zuid, dus Letland hier zijn wij. Meteen ook het 10de land dat we doorkruisen in ons noordelijk toertje. We zijn benieuwd wat Letland te bieden heeft. Het noorden is alvast hetzelfde als in Estland en het weer werkt ook nog niet mee. Dag na grensovergang rijden we langs tal van “kastelen/landhuizen” waar al snel duidelijk wordt dat er veel in restauratie is en dat die restauratie deels word gedragen door Europa. Er is nog veel werk nodig. Dag 2 eindigen wij bij Zvārtas iezis “zwarte grot” een stukje in het Gauja NP.  ‘S morgens maken we er een zeer mooie ochtend wandeling in het zonnetje langs de rivier Gauja. Zo komen we na een paar uurtjes juist op tijd aan bij bakkie, het regent terug. Dagen en km gaan voorbij en op de laatste dag in Letland bezoeken we het barokpaleis Rundāle Palace. Na 6 dagen Letland steken we de grens over naar Litouwen. Het weer lijkt te keren, zon, dat is even geleden. Litouwen, het geeft meteen een beter gevoel. Wij waren in Europa maar het voelde niet zo aan in Estland en Letland. Litouwen geeft meer een aangenaam gevoel, beter uitziende huisvesting, betere wegen, mooi geploegde en ingezaaide akkers. Mensen lijken het beter te hebben, hier heeft men naar mijn mening afscheid genomen van de Sovjet-Unie. Ja dit geeft een beter gevoel. De dag van aankomst in Litouwen brengen wij een bezoek aan de Hill of crosses, een belangrijke bedevaartsoord. Nee wij zijn geen bedevaarders maar het is altijd wel interessant om te bezoeken. Vooral omdat dit meermaals is vernietigd geweest door de Russen. De dag nadien doen wij nog een wandeling op 30 meter hoogte, een boomtopwandeling. Zo bekijk je het bos eens vanuit een ander standpunt. Dagen en km vliegen weer voorbij en op 27 oktober, de 100st rijdag van onze reis passeren wij het geografisch center van Europa. De dag nadien komen wij aan in Vilnius, de hoofdstad van Litouwen. Deze hoofdstad steekt er met kop en schouders uit ten opzichte van Tallinn in Estland en Riga in Letland. Dit is nog eens een stad die ons een goed gevoel geeft. Wij blijven hier dan ook 3 dagen hangen. Na het verlaten van Vilnius brengen wij nog een bezoek aan het monument voor het bloedbad van Paneriai. Hier werden tussen 1941 en 1944 meer dan 100.000 mensen gedood. Vooral joden, Polen en Russen werden geëxecuteerd of vergast door de Nazi soldaten, dit doet iets met ons. Verder brengen wij nog een bezoek aan Kaunas de vorige hoofdstad van Litouwen en Grutas, wat eigenlijk de begraafplaats is van oude Russische standbeelden. En zo nemen wij na een regenachtige nacht afscheid van de Baltische staten. De rode draad door Estland, Letland en Litouwen is eigenlijk wel een beetje de Russische geschiedenis en de holocaust. Die rode draad van de holocaust zal ons vermoedelijk de komende weken nog een beetje blijven volgen. Polen heeft het ook wel zwaar te verduren gehad tijdens de 2de wereldoorlog. Maar dat is voor het volgende blog bericht.